Τα οστά του καρπού σχηματίζουν ένα στενό κανάλι διαμέσου του οποίου περνά το μέσο νεύρο, το οποίο είναι υπεύθυνο για την αισθητικότητα του χεριού. Κατά το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, στο στενό αυτό κανάλι περιορίζεται επιπλέον ο υπάρχοντας χώρος με αποτέλεσμα την πρόκληση πόνου, μουδιάσματος και αδυναμίας στον καρπό. Πολλές φορές ο ασθενής έχει αίσθηση τσιμπημάτων στην περιοχή της παλάμης, με επιδείνωση κατά τις νυκτερινές ώρες.
Αν η πάθηση εξελιχθεί, τότε παρατηρείται δυσκολία στο να κρατήσει ο ασθενής ένα αντικείμενο με το χέρι του, πολλές φορές ο πόνος αντανακλά στον πήχη αλλά μπορεί να φτάσει μέχρι και τον ώμο. Είναι πραγματικά πολύ εύκολο να προκληθεί η πάθηση, μιας και η ανατομική δομή της περιοχής είναι τέτοια που η παραμικρή επιπλέον στένωση, είναι αρκετή για να δημιουργηθεί πρόβλημα.
Αν και οι γυναίκες είναι περισσότερο ευπαθείς σε σχέση με τους άνδρες, πιθανά λόγω ανατομίας (μικρότερος καρπιαίος σωλήνας) εντούτοις είναι πολύ πιθανό να παρατηρηθεί και στους άνδρες η συγκεκριμένη πάθηση.
Οι πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες είναι αυτές που η εργασία τους απαιτεί στερεότυπες κινήσεις, όπως π.χ. κομμωτές, μασέρ, υπάλληλοι γραφείου αλλά και νοικοκυρές.
Η ρεφλεξολογία
Με τη ρεφλεξολογική μέθοδο μπορούμε να επιτύχουμε δραστικά αποτελέσματα στη συγκεκριμένη πάθηση. Από την πρώτη συνεδρία διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια ίασης, οι πόνοι και υπόλοιπα συνοδά συμπτώματα υποχωρούν και παράλληλα ο θεραπευόμενος μπορεί να κινήσει το χέρι του ευκολότερα. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν προσωρινό χαρακτήρα, διαρκούν δυο ημέρες περίπου και μέχρι την επόμενη συνεδρία υπάρχει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα με τα συμπτώματα να βρίσκονται σε ηπιότερα επίπεδα.
Οι συνεδρίες επαναλαμβάνονται ανά εβδομάδα και μόλις ολοκληρωθεί και η πέμπτη εξ' αυτών, η επανάληψή τους πραγματοποιείται σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα. Σε όλη αυτήν τη χρονική περίοδο, ο ασθενής αισθάνεται σταδιακά τα συμπτώματα που τον ταλαιπωρούσαν να περιορίζονται ολοένα και περισσότερο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την πάθηση. Μια ολοκληρωμένη αγωγή περιλαμβάνει δέκα συνεδρίες, χωρίς να είναι απόλυτος ο αριθμός διότι όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της αρχικής βλάβης.
Κατά την πορεία της θεραπείας δεν χορηγούνται σκευάσματα συμπληρωματικά. Εάν ο θεραπευόμενος ακολουθεί θεραπεία κλασικής ιατρικής, τότε η ρεφλεξολογία δρα παράλληλα, χωρίς να ζητηθεί κάποια αλλαγή στην αγωγή τού ιατρού.
Μετά το τέλος της ρεφλεξολογικής θεραπείας, ο ασθενής βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση με τα συμπτώματα της πάθησης να μην υφίστανται πλέον. Τέλος, κάποιες πολύ αραιές συνεδρίες πιθανώς να χρειάζονται σε βάθος χρόνου, έχοντας χαρακτήρα συντήρησης.