Τένοντας είναι η ινώδης χορδή που συνδέει το μυ με το οστό ή με άλλο μυ. Ενώ οι τένοντες παρουσιάζουν μεγάλη ισχύ, εντούτοις υπάρχουν όρια και δυστυχώς είναι σχετικώς εύκολο να ξεπερασθούν με επακόλουθο τη δημιουργία τοπικής φλεγμονής, η οποία ονομάζεται τενοντίτιδα. Τα συμπτώματα της φλεγμονής είναι ο πόνος, ο οποίος επιδεινώνεται με την κίνηση, η ευαισθησία κατά την ψηλάφηση της φλεγμένουσας περιοχής και σε ποιο βαριές καταστάσεις ο περιορισμός των κινήσεων καθώς και της δύναμης του μυός στον οποίο προσφύεται ο τένοντας.
Σε οποιαδήποτε εργασία κατά την οποία πραγματοποιούνται καθημερινώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις, ελλοχεύει ο κίνδυνος της τενοντίτιδας, για παράδειγμα η εργασία στον υπολογιστή, η κομμωτική, η εργασία σε ταμείο μεγάλου καταστήματοςανήκουν στις «ενοχοποιημένες» εργασίες. Βεβαίως και οι αθλητικές δραστηριότητες όπως τα βάρη, η κολύμβηση καθώς και το τένις μπορούν να επιφέρουν ανάλογα αποτελέσματα.
Οι περιοχές που συνήθως εκδηλώνεται η τενοντίτιδα είναι οι καρποί, οι αγκώνες, οι ώμοι, τα ισχία και τα γόνατα.
Η ρεφλεξολογία
Με τη ρεφλεξολογική μέθοδο μπορούμε να επιτύχουμε αυτοθεραπεία στο ζήτημα της τενοντίτιδας δίνοντας σημαντικά καλύτερη κλινική εικόνα στην πάσχουσα περιοχή αλλά καθίσταται σημαντικό να τονίσουμε ότι ο θεραπευόμενος θα πρέπει να περιορίσει τις δραστηριότητες που τον οδήγησαν στην παθογόνο κατάσταση, ειδικά κατά το πρώτο διάστημα της θεραπείας διότι διαφορετικά η ευαισθησία θα εξακολουθήσει να υπάρχει.
Η βελτίωση γίνεται άμεσα αντιληπτή από την πρώτη κιόλας συνεδρία με την πάσχουσα περιοχή να ανακτά δύναμη και ευκινησία. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν διάρκεια περίπου δυο ημέρες και το υπόλοιπο χρονικό διάστημα μέχρι την επόμενη συνεδρία, οι ενοχλήσεις είναι ηπιότερες σε σχέση με το παρελθόν.
Οι συνεδρίες επαναλαμβάνονται ανά εβδομάδα και μόλις ολοκληρωθεί και η πέμπτη εξ' αυτών, η επανάληψή τους πραγματοποιείται σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα. Σε όλη αυτήν τη χρονική περίοδο, ο ασθενής αισθάνεται σταδιακά τα συμπτώματα που τον ταλαιπωρούσαν να περιορίζονται ολοένα και περισσότερο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την πάθηση. Μια ολοκληρωμένη αγωγή περιλαμβάνει δέκα συνεδρίες, χωρίς να είναι απόλυτος ο αριθμός διότι όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της αρχικής βλάβης.
Κατά την πορεία της θεραπείας δεν χορηγούνται σκευάσματα συμπληρωματικά. Εάν ο θεραπευόμενος ακολουθεί θεραπεία κλασικής ιατρικής, τότε η ρεφλεξολογία δρα παράλληλα, χωρίς να ζητηθεί κάποια αλλαγή στην αγωγή τού ιατρού.
Μετά το τέλος της αγωγής ο θεραπευόμενος βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση, είναι ελεύθερος να κινήσει το μέχρι πρότινος πάσχον μέλος του χωρίς τοπικούς ή αντανακλαστικούς πόνους και κάποιες πολύ αραιές συνεδρίες πιθανώς να χρειάζονται σε βάθος χρόνου, διαθέτοντας χαρακτήρα συντήρησης.
Είναι σημαντικό να γνωρίζει ο ασθενής ότι η μάλαξη καθώς και τα ζεστά επιθέματα επί της πάσχουσας περιοχής δεν επιφέρουν καμία ουσιαστική βοήθεια, απεναντίας αυξάνονται οι πιθανότητες αύξησης της βλάβης.