Οι διογκωμένες φλέβες του βλενογόννου του πρωκτικού δακτυλίου λόγω της αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης κατά την εκκένωση, περιγράφονται ως αιμορροΐδες.
Χωρίζονται αναλόγως της τοποθεσίας τους σε εσωτερικές, οι οποίες συνήθως χαρακτηρίζονται ως ασυμπτωματικές διότι σπανίως προκαλούν απώλεια αίματος. Πέραν αυτών υπάρχουν και οι εξωτερικές αιμορροΐδες, στις οποίες παρατηρείται διόγκωση των φλεβών του έξω πρωκτικού στομίου. Η κατάσταση αυτή συνοδεύεται από έντονα συμπτώματα, όπως αιμορραγία από το ορθό, πόνος με εξάρσεις και υφέσεις, κνησμός (φαγούρα) καθώς και πρήξιμο.
Η αφόδευση προκαλεί επιδείνωση των συμπτωμάτων, ενώ αν η πάθηση λάβει μακροχρόνια διάσταση, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος της σιδηροπενικής αναιμίας λόγω του όγκου του απολεσθέντος αίματος.
Συχνή είναι η εμφάνιση των αιμορροΐδων κατά την διάρκεια της κύησης, καθώς και μετά τον τοκετό. Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται ευπάθεια της περιοχής, λόγω συγγενούς αδυναμίας του τοιχώματος των φλεβών του δακτυλίου. Άλλοι σημαντικοί παράγοντες πρόκλησης αιμορροΐδων αποτελούν η καθιστική ζωή, η κατανάλωση «εξευγενισμένων» τροφών, καθώε και η δυσκοιλιότητα.
Η ρεφλεξολογία
Είναι εφικτό να επιτευχθεί θεραπεία στη συγκεκριμένη πάθηση μέσω της ρεφλεξολογίας. Ο θεραπευόμενος παρατηρεί από την πρώτη συνεδρία υποχώρηση των διογκωμένων φλεβών ενώ αν υπήρχε έξαρση πόνου, αυτός εξασθενεί. Ο ασθενής μπορεί πολύ μεγαλύτερη άνεση να καθίσει δίχως να αισθάνεται ενόχληση στην περιοχή του ορθού. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν προσωρινό χαρακτήρα, διαρκούν δυο ημέρες περίπου και μέχρι την επόμενη συνεδρία υπάρχει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα με τα συμπτώματα να βρίσκονται σε ηπιότερα επίπεδα.
Οι συνεδρίες επαναλαμβάνονται ανά εβδομάδα και μόλις ολοκληρωθεί και η πέμπτη εξ' αυτών, η επανάληψή τους πραγματοποιείται σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα. Σε όλη αυτήν τη χρονική περίοδο, ο ασθενής αισθάνεται σταδιακά τα συμπτώματα που τον ταλαιπωρούσαν να περιορίζονται ολοένα και περισσότερο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την πάθηση. Μια ολοκληρωμένη αγωγή περιλαμβάνει δέκα συνεδρίες, χωρίς να είναι απόλυτος ο αριθμός διότι όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της αρχικής βλάβης.
Κατά την πορεία της θεραπείας δεν χορηγούνται σκευάσματα συμπληρωματικά. Εάν ο θεραπευόμενος ακολουθεί θεραπεία κλασικής ιατρικής, τότε η ρεφλεξολογία δρα παράλληλα, χωρίς να ζητηθεί κάποια αλλαγή στην αγωγή τού ιατρού.
Μετά το τέλος της θεραπείας, ο ασθενής βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση, οι πρωκτικές φλέβες δεν είναι πλέον διογκωμένες, οι πόνοι και όλα τα υπόλοιπα συμπτώματα έχουν πλέον εξαλειφθεί. Τέλος κάποιες πολύ αραιές συνεδρίες πιθανώς να χρειάζονται σε βάθος χρόνου, έχοντας χαρακτήρα συντήρησης.