Σε αντίθεση με τις περισσότερες θεραπευτικές μεθόδους κατά τις οποίες πραγματοποιούνται χειρισμοί επί της πάσχουσας περιοχής, στη ρεφλεξολογία οι πιέσεις πραγματοποιούνται προκειμένου να ενεργοποιήσουμε το αυτοθεραπευτικό σύστημα του οργανισμού, αποσκοπώντας να επέμβει το ίδιο στη βλάβη. Κατ' αυτήν την έννοια τα σημεία πίεσης βρίσκονται πάντοτε σε διαφορετική θέση, σε σχέση με την πάσχουσα περιοχή.
Ο ανθρώπινος αυτοθεραπευτικός μηχανισμός που ενεργοποιείται μέσω της ρεφλεξολογίας είναι τόσο ισχυρός ούτως ώστε να μπορεί να προσφέρει μια ολοκληρωμένη θεραπεία, με αποτέλεσμα στη ρεφλεξολογία να μην ασχολούμαστε με θεραπευτικά σκευάσματα. Ειδικά για τα φάρμακα της κλασικής ιατρικής, μόνος αρμόδιος για τη χορηγία τους είναι ο ιατρός.
Όπως είναι φυσικό, τα φάρμακα της κλασικής ιατρικής αποτελούν μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση από αυτή της ρεφλεξολογίας και η αναστολή ή η διακοπή οποιασδήποτε φαρμακευτικής αγωγής, πραγματοποιείται μόνο από τους ιατρούς.
Η ταυτοποίηση μιας πάθησης αποτελεί έργο των ιατρών και στις περισσότερες περιπτώσεις ο ρεφλεξολόγος εργάζεται πάνω σε διαγνωσμένες παθήσεις. Κατά τη διάρκεια μιας ρεφλεξολογικής αγωγής το σώμα ενδέχεται να αποκαλύψει μια πάθηση, η οποία να μην έχει υποπέσει στην αντίληψη του ασθενούς ή του ιατρού του. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ρεφλεξολόγος συστήνει στον ασθενή να ζητήσει ιατρικό έλεγχο, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διάγνωσή του και από τις ιατρικές εξετάσεις.