Μια από τις περιοχές της σπονδυλικής στήλης με τη μεγαλύτερη ευπάθεια είναι η οσφυϊκή μοίρα. Με τον όρο οσφυαλγία αναφερόμαστε στον ισχυρό πόνο στην οσφή (μέση), ενώ ο όρος ισχιαλγία περιγράφει τον πόνο κατά τη διαδρομή του ισχιακού νεύρου, δηλαδή στους γλουτούς, στους μηρούς στους γαστροκνήμιους, έως και τα δάκτυλα των ποδιών. Τέλος, ο όρος οσφυοϊσχιαλγία περιγράφει την περίπτωση ύπαρξης συμπτωμάτων και στην οσφυϊκή χώρα αλλά και στο ισχίο, Στην ουσία όλοι οι όροι περιγράφουν την ίδια βλάβη, απλώς τα συμπτώματα καθώς και ο εντοπισμός της πάθησης αποτελούν τα δεδομένα που προσδιορίζουν τις διαφορές στις ορολογίες.
Παράλληλα πρέπει να τονίσουμε ότι η οσφυοϊσχιαλγία αποτελεί πραγματικά μια πάθηση με διαστάσεις επιδημίας στο σύγχρονο δυτικό κόσμο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 85% του πληθυσμού θα περάσει ένα επεισόδιο οξείας οσφυαλγίας σε κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της ζωής του, το 7% πάσχει από χρόνια οσφυαλγία και το 25% από περιοδικούς πόνους στην μέση.
Η συνηθέστερη βλάβη που «κρύβεται» πίσω από τους γενικευμένους όρους οσφυαλγία - ισχιαλγία είναι η δισκοκήλη. Είναι η παθολογική κατάσταση κατά την οποία μια ρήξη στον ινώδη δακτύλιο ενός μεσοσπονδύλιου δίσκου επιτρέπει στο μαλακό περιεχόμενό του που μοιάζει με τζελ (πυκτοειδής πυρήνας) να προβάλει πέρα από τα όρια του ινώδους δακτυλίου. Αυτή η ρήξη μπορεί να έχει ως συνέπεια την απελευθέρωση χημικών φλεγμονωδών διαβιβαστών, οι οποίοι είναι ικανοί να προκαλέσουν άμεσο και σφοδρό πόνο. Στη συνέχεια προκαλείται πίεση στα νωτιαία νεύρα της περιοχής, με αποτέλεσμα τοπικό πόνο, μούδιασμα ή ελάττωση της δύναμης του ποδιού.
Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη, παρατηρείται συνήθως μετά από απότομη πίεση της περιοχής (άρση μεγάλου βάρους ή απότομη κίνηση), αλλά και ο χρόνιος εκφυλισμός (μακροχρόνια καθιστική εργασία, υπερβολικό σωματικό βάρος) μπορεί να επιφέρει ανάλογα αποτελέσματα. Στις περιπτώσεις αυτές σε κάποιον ή κάποιους μεσοσπονδύλιους δίσκους προκαλείται ρήξη, (στην οσφυϊκή χώρα ο πλέον ευπαθής σπόνδυλος είναι ο πέμπτος διότι δέχεται όλο το βάρος του κορμού) με αποτέλεσμα την προβολή μέρους του πηκτοειδούς πυρήνα του στα νωτιαία νεύρα με αντίκτυπο το τοπικό άλγος (πόνος στη μέση), αλλά πολλές φορές και αντανακλαστικό, κατά μήκος του ισχιακού νεύρου (πόνος στο πόδι).
Η ρεφλεξολογία
Με τη ρεφλεξολογική μέθοδο μπορούμε να επιτύχουμε δραστικά αποτελέσματα ακόμα και σε βαριές περιπτώσεις οσφυαλγίας ή ισχιαλγίας. Από την πρώτη συνεδρία διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια ίασης, οι πόνοι υποχωρούν και ο ασθενής μπορεί να κινηθεί ευκολότερα. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν προσωρινό χαρακτήρα, περίπου δυο ημέρες και μέχρι την επόμενη συνεδρία υπάρχει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα με τα συμπτώματα να βρίσκονται σε ηπιότερο βαθμό.
Οι συνεδρίες επαναλαμβάνονται ανά εβδομάδα και μόλις ολοκληρωθεί και η πέμπτη εξ' αυτών, η επανάληψή τους πραγματοποιείται σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα. Σε όλη αυτήν τη χρονική περίοδο, ο ασθενής αισθάνεται σταδιακά τα συμπτώματα που τον ταλαιπωρούσαν να περιορίζονται ολοένα και περισσότερο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την πάθηση. Μια ολοκληρωμένη αγωγή περιλαμβάνει δέκα συνεδρίες, χωρίς να είναι απόλυτος ο αριθμός διότι όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της αρχικής βλάβης.
Κατά την πορεία της θεραπείας δεν χορηγούνται σκευάσματα συμπληρωματικά. Εάν ο θεραπευόμενος ακολουθεί θεραπεία κλασικής ιατρικής, τότε η ρεφλεξολογία δρα παράλληλα, χωρίς να ζητηθεί κάποια αλλαγή στην αγωγή τού ιατρού.
Μετά το τέλος της ρεφλεξολογικής θεραπείας ο ασθενής βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, οι πόνοι και οι κινητικοί περιορισμοί δεν υφίστανται πλέον. Προκειμένου να διατηρηθεί σε αυτά τα επίπεδα ο θεραπευόμενος θα πρέπει να ασκείται (είκοσι με τριάντα λεπτά περπατήματος σε καθημερινή βάση κρίνονται ικανοποιητικά) ενώ κάποιες πολύ αραιές συνεδρίες πιθανώς να χρειάζονται σε βάθος χρόνου, διαθέτοντας χαρακτήρα συντήρησης.
Αυτό που απαιτείται από πλευράς του ασθενούς, είναι να μην ασκεί μαλάξεις επί της πάσχουσας περιοχής, Επίσης πρέπει να γνωρίζει ότι τα κρύα ή τα ζεστά επιθέματα πάνω στην πάσχουσα περιοχή, μπορεί να επιφέρουν μια προσωρινή ανακούφιση αλλά ελλοχεύει ο κίνδυνους επαύξησης της βλάβης.